این ارمغان پاک، این یادگار نیاکان سخت کوش
این ازدواج طبیعت در ایران زمین ما، بر هر تنابنده که ایمان را
در حفظ روز به عادت است، و نه در مقام عاز
فر خنده و گرام
***
در این مُقام که مفلوک مانده در انکار
و خاک هزار سالهء انتظار ِ معشوقه های بهشتی را
هنوز آدم
در گُمانه نشسته
که
بگیرد
به تومار کشد
به دار آرزو ها کشد و صد هزار افسانه ء دیگر که هر از دم
زبانه میکشد
از تبخیر خمیری به قوام نیامده، در مفرق اندیشه اش
روز زن
همایون باد
دامون
١٧/١٠/١٣٩٠
‘you are what you eat
Nothing more
Must be something, some thing in the air, and I am standing beside a monument of lays endless to endless lays.
And lord might be witness, and is not deny the truth.
By Damon
01/20/2022
به باد رفته را هیچ نیاید باز
و در طلاطم روز
موج میزند باد و
میرُباید آنچه دیگر نمیآید باز
تو گویی، به مثال: دسته ساری به روی
یک درخت، و مکث انفجارشب
تنور یا که چراق را، اثر نمانده به
جا
و حرفها، چو سایه ها در اختدام رو ز
و شب
به دره های لعنت خدا
در طلاطم روز، در این مکاره، دست را
بالای دست بسیار است
و شمشیر را بالای شمشیر
در جنگلی از تَفحُشات
و
از هر مضیقه که گویی
مکاره را، سخن پراست، از هر آنچه بخواهی
ازتخم مرغ تا جان آدمیزاد
از قوولُ جن و پری
تا آیه های شیطانی
در طاقه های مداین
دامون
۰۱/۰۳/۲۰۲۵
هرگز همیشه نیست
و اجبار بر همیشه نیست
آنجا در عطف زمان، سیطرهء ستاره ها، هرگز همیشه نیست.
همیشه، نزد کسی نیست، که بدارش پاس.
در عطف زمان، آنجا که سیطرۀ ستاره هاست، هرگز، همیشه نیست و زمان
در بینهایت است
وبینهایت هرگز نیست
بعدی دگر گونه است فاصله را پنهان زِ چشم ما
چشمی دگرگونه بباید، که نادیده، ببیند انتهای هرگز را!.
دامون
۰۱/۰۲/۲۰۱۸
۰۱/۰۳/۲۰۲۵