اتفاق
کیست؟
که بند را بر دست میکِشَد
و میکُند سر را
از تن جدا
و مرد را از زن جدا
و من را از وطن و تورا.
انگار ، در وادیه ای، گم گشته در رمل بیابان
میان قطره های خشک، بی آنکه علفی را
خبری از آبی.
دامون
۱۹/خرداد/۲۵۸۱
۱۱/۰۸/۲۲۳
۲۲ خرداد ۱۴۰۲
اتفاق
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
دلشده گان
-
-
Over time - Time is in the eternal pond, immersed in water . The silent sound of the fish is the repetition of waves in the water, a fiery dance song . As if th...
۱ روز قبل -
***** - *****گر زمانی ماهی ِ بیتاب ِ رودبگذرد بر بستر ِ شن های داغگندم از شوراب روید٬ گل ز سنگخو بگیرد باغم ِ پاییز باغآن زمان دلخسته بنشینیم لنگدر خم ِ ره بی که ف...
۱ روز قبل -
-
درباره من
- Damon
- سخن سرآمد تمامی افکار را در تجمع خطوط می انگارد، آنگونه که خاک با وزش باد دانهء محاجر را در لفاف خویش به آغوش میکشد و طراوش هر قطرهء باران نمناکی بهشت بعید را مهیّا گُستاخی قلم اما، پارچه ای سپید را با جوهری چکیده از اندیشه به گُلستانی الوان بَدَل که داد را از بیداد تمیز میدارد دامون** ١٩/٠١/١٣٨٩
اشتراک درhttps://damonsharif.blogspot.com/
پست‌ها
تمام نظرات