May 20, 2021

کویر ٢

 









در این دَق دَقه ها که مثل کابوس در دوران است

کلام من, به سوی تواست

و هر دقیقه ام ، همه

 ......

و خشکسالِ ماضی امروز

ومن

هر عاشقانه که سروده ام 

به پای تو بود

تو ای شمای ِ من

آه، ای که در شمخمزارم

بزر زنده ماندن

!ای بَزر من

**

و در این دَق دَقه ها 

که مثل کابوس در دوران است

کلام من

همه

به سوی تواست

پیلهء حرفم هنوز هم هنوز

به سوی تواست 

که عاشقانه سوختی ام, بدون خود‌


ای عشق، ای دوای کمیابم‌


آزادی







دامون

٠٦/٢٤/٢٠١٦

دلشده گان

Blog Archive

About Me

My photo
سخن سرآمد تمامی افکار را در تجمع خطوط می انگارد، آنگونه که خاک با وزش باد دانهء محاجر را ‌ در لفاف خویش به آغوش میکشد و طراوش هر قطرهء باران نمناکی بهشت بعید را مهیّا گُستاخی قلم اما، پارچه ای سپید را با جوهری چکیده از اندیشه به گُلستانی الوان بَدَل که داد را از بیداد تمیز میدارد دامون** ١٩/٠١/١٣٨٩

My Blog List