در بلندی بالا دست که آوازه ء سکوت - تنها نجواست
و هر صدا حتی
به گوش جبرئیل هم نمیرسد
در قطب انتظار
طنین ِ فریادت
در یافته ای بارانی دوباره تکرار خواهد شد
در گُدازهء خاک
آنگونه، چون تردد این بیت بیت ِ شعرِ من
در کشتزار ِ رویش تو
در جزر و مدّ ِ چشمهء عشق
در باز تاب ِ این پژواک
دامون
سه شنبه/٠٩/٠٦/٢٠٠٩
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر