دراین تیزآب رنج و خون

دراین تیزآب رنج و خون

دراین بیقوله که حتی

نمیروید

نهالِ گندم امید، درونِ شوره زارانش

غبار ِ شب کشیده بُرقه ای تاریک

به روی ِ کوچه بختک وار

تجزائی نمییابی در این ظلمت

میان سبز پاکوبان و آن سبزینهء سمی درون جام

خر دجال میگردد درون کوچه های شهر

نوای ِ شرمگونش لحیب

ظلم میبارد به هر دیوار

بر این طغیان که اطشان است

دراین خشکیده گورستان

دراین بیقوله که حتی

نمیروید

نهالِ گندم امید، درونِ شوره زارانش

دامون

٠٤/١٠/٢٠٠٩

کابوس

دجال

آنسان بود، که در هذیان داستانهایِ از سینه به سینه آمده، در سرود ه ای شنیده، از پدرم
ایستاده، در کِریاس ِ دَر، به قاموس ِ دهشت و کابوس
در خمار چشمانش نقش خُدعه ای مصروف، چُنان مشعلی آغشته به نفت و خون
و در هر دستش 

فوج فوج مرده های ِ پریشان،
گسیخته، از آغوش عزیزان

آهنگی نشسته بر لبش، 

اما،

به گونه ء فرشته گان‌ ِ شکّر شکن

که گوئی 

از دور 

صُراهی اقبال را در فغان،
اما،
در مُجاور ِمحضش گرفتار،

سحر ِ جادوئی ِ صد ارتعاش را
که میپالد هستی را به قهقرا

هرکز،
هرگز نبود انتظار پدر

که دجاله را 

بهین لباسی باشد جُز عبای سالکان ِ شیطانی
و این دگرباره، داستان نبود که سینه به سینه
و این دگرباره

روال ِ روز بود در شکستهء 

تعزیت های مغموم
و نه

کاذب بر نوشته های تکراری

***

این عصاره

کابوسیست 

که میچکد در انتهای تاریخ ِ انسانی، در بُهد چشمانم

حق بود با پدر!

دامون
جمعه ٢٦/دی/١٣٨٨

God did know

 

ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ

“Bullet” didn’t know

ﺗﻔﻨﮓ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ

“Rifle” didn’t know

ﺷﮑﺎﺭﭼﯽ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ

“The Hunter” didn’t know

ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻮﺟﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻏﺬﺍ ﻣﯿﺒﺮﺩ

That, the bird was just getting food, to her chicks 

ﺧﺪﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ

God did know

ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧـﺴﺖ؟

Didn’t he?

ﺣﺴﯿﻦ ﭘﻨﺎﻫﯽ

برگردان از دامون

H. Panahi

Translated by Damon