سوت دلان
دراین سوت شبانگاهی کِ پسمانده ز ِ عصری بیش محضون است
پس سی سال
در این ایام سوتُ کور که اندوه است در ماتم
و ماتم قصهء دلهاست
دمان ِعصر استبداد
در این طوفان شن، در بندری موقوف، نه لنگر مانده بر کشتی
نه سُکّانی به دست ناخُدائی ذُبده بر اسرار
چو قومی مانده در متروکه ای نفرین شده بی صاحب و دَیّار میمانیم
در این طوفان محنت زا
در این بندر، در این متروکهء موقوف
میان ماندن وبودن
میان جبر گُستاخان سلاخ
دامون
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
در صورت میل: کُمنت !