هرفعلی را فاعلی ملزوم و هر فاعل را مفعولی لازم
و هر ، عمل را عکسال عملیست، هنگامِ نفرینی در ادراک
در تهِ کوچهء شکّی
*
ما
این نسل مرتعش، من، تو
او و شما و ایشانهایِ در آینده
نفرین گشته ایم، بر به دست خویش
در منتهای کوچهء شک
*
ما
فاعل، به تناول خویش گشته ایم
ما
من تو او و شما
و ایشانها
***
درکاسه ء صبر، قطره عصاره ای پدیدار نیست
حکمتیست در آن
و چکه چکه ما مفعولِ آن
دامون
۱۲/۰۸/۲۰۲۵
توضیح دستور زبانی
"هرفعلی را فاعلی لازم و هر فاعل را مفعولی به دنبال"
اینطور معنی می دهدکه فعل توسط فاعل، بر مفعول انجام می شود و در زمانیکه فاعل فعل را بر روی خود انجام می دهد.
مفعول میشود صفتِ مفعول در زبان روزمره فارسی به افرادی اختصاص میابد بدون تربیت انسانی و کوته فکر با آی کیو بسیار پایین
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
در صورت میل: کُمنت !