هرفعلی را فاعلی ملزوم و هر فاعل را مفعولی لازم
و هر ، عمل را عکسالعملی ست، هنگامِ نفرینی در ادراک
در تهِ کوچهء شکّ
*
ما
این نسل مرتعش، من، تو
او و شما و ایشانهایِ در آینده
نفرین گشته ایم، بر به دست خویش
در منتهای کوچهء شک
*
ما
فاعل، به تناول خویش گشته ایم
ما
من تو او و شما
و ایشانها
***
درکاسه ء صبر، قطره عصاره ای پدیدار نیست
حکمتیست در آن
و چکه چکه ما مفعول بر آن
دامون
۱۲/۰۸/۲۰۲۵
توضیح دستور زبانی
"هرفعلی را فاعلی لازم و هر فاعل را مفعولی به دنبال"
اینطور معنی می دهد که فعل توسط فاعل، بر مفعول انجام می شود و در زمانیکه فاعل فعل را بر روی خود انجام می دهد.
مفعول میشود صفتِ مفعول در زبان روزمره فارسی به افرادی اختصاص میابد بدون هوشِ انسانی، کوته فکر، با" IQ "بسیار پایین


هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
در صورت میل: کُمنت !