۳۰ مرداد ۱۴۰۳

گر بگویم که مرا با ..که...






گر بگویم که مرا با نوشتن، سرُ کاری نیست

درُ دیوار گواهی بدهد کاری هست 

نوشتن را دوست دارم، بسنده 

.و در کوتاهٔ زمان 

.همیشه در همیشه خلاصه شده و همیشه، تا ابد

این خط قرمزِ من است

.ایستاده ام بر آن

 * * *

!نقض  است نوشتن

وقتی تمام احساست بر صفحه ای کاغذین، طنین اندازمیشود

،و  خواننده

.به صمعِ خویش مینوشد آن نوشته را 


همیشه همیشه استُ دِگر هیچ

از خاک آمده ایمُ و به خاک میشویم

و اسطوره هامان 

.به انگارِ سنگواره، درسِ عبرتی شاید در کتاب آیندهء ایشانهاست

حرفها، پیله کرده درگلو

غصیانیست

 ،ترشیده و بد بو

. که میبارد، بی لحظه ای زِ مَکث بر زبان، هِنگامه ی زوزهء گُرگی درپژواک، درسرما



دامون 

۲۱/تیر /۲۵۸۳

۲۰/ آگوست/۲۰۲۴


  

دلشده گان

بايگانی وبلاگ

درباره من

عکس من
سخن سرآمد تمامی افکار را در تجمع خطوط می انگارد، آنگونه که خاک با وزش باد دانهء محاجر را ‌ در لفاف خویش به آغوش میکشد و طراوش هر قطرهء باران نمناکی بهشت بعید را مهیّا گُستاخی قلم اما، پارچه ای سپید را با جوهری چکیده از اندیشه به گُلستانی الوان بَدَل که داد را از بیداد تمیز میدارد دامون** ١٩/٠١/١٣٨٩

فهرست وبلاگ من