به وقت فراعن، آندم

به وقت فراعن، آندم 

نشسته اند،طالبانِ دوزخِ بالا دست، به اِقتلاط نوش دارویِ دروغین

*****

در گوشه ای در آسمان، بادبادکان ِ گُنگ میجُنبند

سر در هوایِ تمدنی بزرگ کرده به سر

و ماه را، پژواکِ خویش پدارند، در لا مکانِ این آسمانِ لامتناهی

به وقت فراعن، آندم

: پی. اس

شعری در بارهء اهرامِ بزرگِ نقاشی

دامون

١١/٢٩/٢٠١٦