به وقت فراعن، آندم
نشسته اند،طالبانِ دوزخِ بالا دست، به اِقتلاط نوش دارویِ دروغین
*****
در گوشه ای در آسمان، بادبادکان ِ گُنگ میجُنبند
سر در هوایِ تمدنی بزرگ کرده به سر
و ماه را، پژواکِ خویش پدارند، در لا مکانِ این آسمانِ لامتناهی
به وقت فراعن، آندم
: پی. اس
شعری در بارهء
اهرامِ بزرگِ نقاشی
دامون
١١/٢٩/٢٠١٦
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر