دقدقهء بی پایان تو ومن میان حرفهای نگفته است و وزن آنها که میبارد قطره قطره از زُلال ِ این دقایق دلتنگ
همیشه چیزی نهُفته در آریه، در بایست حرفها ست
***
در وسعتی بی پایان در قفا سیلی جاری نوشته بر کتیبه ء سنگها
به صبوری سنگواره ها
دامون
٢٨/١٢/٢٠١٣
به یلدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر