January 3, 2016

تجسم



در تاریکی 
تجسمی از آینده ای بی نشان میکشم 
مثل کبودی دریایی که در بیکرانه به شوره زار مینشیند، بی آنکه امتدادی
تا بینهایت شوره زار
شکست فاحش ما در ما



دامون
٠٣/٠١/٢٠١٦
نقاشی تخیلی دریای اُرمیه آذربایجان
از دامون

1 comment:

نغمهٔ خوابگرد said...

با عرض سلام دوباره
از پیوند شما و محبت شما سپاسگزارم.

دلشده گان

Blog Archive

About Me

My photo
سخن سرآمد تمامی افکار را در تجمع خطوط می انگارد، آنگونه که خاک با وزش باد دانهء محاجر را ‌ در لفاف خویش به آغوش میکشد و طراوش هر قطرهء باران نمناکی بهشت بعید را مهیّا گُستاخی قلم اما، پارچه ای سپید را با جوهری چکیده از اندیشه به گُلستانی الوان بَدَل که داد را از بیداد تمیز میدارد دامون** ١٩/٠١/١٣٨٩

My Blog List