پیش از اینت گُفته بودم

پیش از اینت گُفته بودم ، من به شعرم عار نیست

من به حرفم عار نیست، نیست دیگر حَرفه ای، حتی

که بستر کرده باشد بر زبان من

پیش ازاینت، گُفته بودم، من به حرفم عار نیست، تا بخواهم در دفاع از خویش خویشم بر زنم

من به شعرم عار نیست، خالی و خُشیکده است اجزای من 

لالِ لالم کرده است این عشق ناحنجارِ تو

دامون

١٠/١٣/٢٠١٥