دقدقهء بی پایان تو ومن درمیان حرفهای ناگفته است
و وزن آنها که میبارد قطره قطره از زلال ِ این دقایق دلتنگ در کاسه ء بلور ِ سکوت
چون نکته ای، نهُفته در آریه، در بایست حرفها
بی انسجام، در حلول غایب ِ سکوت
من لال، مانده ازگفتن و دوباره سرودن
چون اَبرَقی که مانده به گل
. سورهٔ یاسینی، در تکرار
دامون
٠٢/١٠/٢٠١٤
پستها
