سرودن
به تازه گی آن وزن نهفته در چشمانت
خلاصه ای از این صفحهء خالی مانده به جا نیست
و درک این مطلب
خود به خویش بسندهء غزلیست
.که نا سروده در کتاب ایشانها ست
آنکه آهنگت را در گوش الکن شده و ناشنوا
چون غریزه در جست و جوست، نزیسته
نزیسته در نطفهء عاشقانهء حووا
و در مرام آدمانه ء عشق
با تو زیستن، قنود فصلی است
.در بهاری ابدی و بیتوته در بهشت
دامون
١٤/ آبان /١٣٨٩
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر