در غایب خضور

که من

درون خودم را جُستم و با مخلوطی از ساده های حضور ِخویش بیرون آمدم

و بیرون را

بدون داخلِ حضور به صیاحت نشستم

من از درون پوست

مثل پنبه ازدانه

مثل زرده از سفیده

و یا شاید

مثل پابندی که مثل یوق به پا بند بود

و زحمت زیاد

حلول دوباره به زیر پوست

و از درون به معنی بیرون

از داخل اطاق تنهایی

من در انتهای خویش به خویش رسیده ام

چه رنج ها

چه داستانها که بگویم

دامون

٣٠/٠١/٢٠١٤