۳۰ شهریور ۱۴۰۴

اَسرار

 






انسان تراکمٍ تکرار است، در بطنِ زمین


فریاد پژواکیست در ورا آن


وطلاطم آب در ژرفنایٍ وسعت دریا


نبضٍ زمان است


و دلمهء ماهی هایٍ


گُلی در


حوضٍ


خانهء ما، شاید


تکرارٍ حقیقتهاست


حقیقت


درحوضٍ خانهء ماست



***


دامون








هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

در صورت میل: کُمنت !

دلشده گان

بايگانی وبلاگ

درباره من

عکس من
سخن سرآمد تمامی افکار را در تجمع خطوط می انگارد، آنگونه که خاک با وزش باد دانهء محاجر را ‌ در لفاف خویش به آغوش میکشد و طراوش هر قطرهء باران نمناکی بهشت بعید را مهیّا گُستاخی قلم اما، پارچه ای سپید را با جوهری چکیده از اندیشه به گُلستانی الوان بَدَل که داد را از بیداد تمیز میدارد دامون** ١٩/٠١/١٣٨٩

فهرست وبلاگ من