۱۷ تیر ۱۴۰۴

قمار




Wednesday, 13 April 2016









باختم، باختی، باختند، آنان که سُجده به مهراب ِ ‌این بُتکده میکردند

و ایمان خویش را به دخلِ افعی ماردوش به صحّه گذاشتند

*

رفتید

رفتیم

رفتند

و تاریخ، باز صفحه ای خط خطی را به یادگارگذاشت

نه خبر از رستمی
که برکَنَد 
از دمار این پنیرک سمی،ریشه را




دامون

٠٤/١٣/٢٠١٦

Posted by Damon at 02:24
پژواک

هیچ نظری موجود نیست:

دلشده گان

بايگانی وبلاگ

درباره من

عکس من
سخن سرآمد تمامی افکار را در تجمع خطوط می انگارد، آنگونه که خاک با وزش باد دانهء محاجر را ‌ در لفاف خویش به آغوش میکشد و طراوش هر قطرهء باران نمناکی بهشت بعید را مهیّا گُستاخی قلم اما، پارچه ای سپید را با جوهری چکیده از اندیشه به گُلستانی الوان بَدَل که داد را از بیداد تمیز میدارد دامون** ١٩/٠١/١٣٨٩

فهرست وبلاگ من