.زمان در
برکه یِ جاودانه، لمیده در آب
.صدای صامت
ماهی ها، تکرار موج در آب است، ترانهء رقصی شعله وار
گویی، که حرف حرف
ماهی ها - قصه در گذشت زمان است
و ما، حافظان چیره
بر آن
دامون
٢٩/١١/٢٠١٤
۸ اسفند ۱۳۹۳
در گذشت زمان
سخن سرآمد تمامی افکار را در تجمع خطوط می انگارد، آنگونه که خاک با وزش باد دانهء محاجر را در لفاف خویش به آغوش میکشد و طراوش هر قطرهء باران نمناکی بهشت بعید را مهیّا
گُستاخی قلم اما، پارچه ای سپید را با جوهری چکیده از اندیشه به گُلستانی الوان بَدَل که داد را از بیداد تمیز میدارد
دامون**
١٩/٠١/١٣٨٩
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر