غصه مرا میخورد
زره زره
قبل از آنکه من غصه
ای برای خویشم بخورم
آب میشوم
به زمین میشوم
و این خُشکسالی و
قحط نا مقدس شرم
میخوروشد به زره
زرهء من
و در سوره های حجو
انسانی
اتفاق من با زندگی
به اطلاق میرسد
گُم میشوید همه
درون خاطره ام
من دیگر من نیست
دامون
٠١/٠٤/٢٠١٤
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر