لبانت بر لبان من هزاران قصهء ناگفته را ماند
و چشمانت که در آن آفتاب، میبلعد از زیبایی خود، صد هزاران روشنائی را
و آن موی کمندت را که بس پنهان در آن، پیچ وخمی موضون
دامون
١٦/١٠/٩٢
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
دلشده گان
-
-
-
من پیش از این میخواستم ۲ - من پیش از این میخواستمگفتار خود را مشتری:وَاکنونهمیخواهم ز توکَز گفتِ خویشمواخریبتها تراشیدم بسیبهر فریب هر کسیمست خلیلممن کنون.سیر آمدم از آذریآمد بتی ...
4 days ago -
-
چیز - هردو رو برو داریم تو در عجبی من نه . آنچه روبرو داریم با من آیایی دارد با تو بایایی . هردو رو به رو داریم در نگاه تو چیزی پیداست نگاه من از چیزی ناپیدا . ...5 years ago
About Me
- Damon
- سخن سرآمد تمامی افکار را در تجمع خطوط می انگارد، آنگونه که خاک با وزش باد دانهء محاجر را در لفاف خویش به آغوش میکشد و طراوش هر قطرهء باران نمناکی بهشت بعید را مهیّا گُستاخی قلم اما، پارچه ای سپید را با جوهری چکیده از اندیشه به گُلستانی الوان بَدَل که داد را از بیداد تمیز میدارد دامون** ١٩/٠١/١٣٨٩
Subscribe To
Posts
Comments
1 comment:
چه لبی! رنگین کمانه
واقعا شاعران در توصیفش درمیمانند. :)
Post a Comment