این من، این که در من مانده
از ایام دور
این کثافت چهره با امیال شرم
آور
این هزاران من که تو در خویش
خویشت میکنی پنهان ز چشم خویش
این من سر در به زیر برف و هر
آیینه در هر سو فقط تکرار چیزی پوچ
این که افتاده چو من در
سنگلاخ خود پشیمانی
به دوشش صد هزارن من و هر من
وزن صد
خرمن
دامون
پنجم فرودین ۱۳۹۱
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر