مکاره

در بازار ِ زر گران، آنجا که زر به پول و پول به زر توانی خرید

و در هر گذرش پیشخوانی مزیّن به گردن آویز و حلقهء گوش و از آن قبیل،

زر فروشی دیدم گریان

علت پُرسیدم‌

گفت:

در تاراج ِ روز قماریست، و هر متاع گُستر را در آن مقلطه

دَستک یا هُجره ای

مکاره را مکانِ تثبیت و آسایش دانستم

لُوع لُوع

در غیاب ِ طَلَعلوع، به بهائی پشیز وار بخشیدم،

از آنرو ، چُنان که بینی به حضیضَم و در غیاب ِ از دست داده گریان و بارانی

دامون

٢٠٠٩/٠٨/٢٩