اشگ تمساح

اشگ تمساح میریزد. از آسیمه یِ چشمانش، وقتی در تمسخورِ طحلکِ خویش میخندد؛

دنیا واژگون است

همه میدانند که چه دور ویا نزدیک

خالی خواهد شد صحنه تاریخ  از آدمی

و هیچ اشگ را  نشان نخواهی یا فت، حتی، از آسیمهٔ چشم تمساحی.

آنکه در  این شبیخون عشق را، حتی ذرّه ای، جان،  مانده بماند به کالبُد، حدیث دیگریست

دامون

۱۷/۰۲/۰۱۷

پی .اس:

طحلک:  نام دلقکِ دربار سلطان محمود

اشگِ تمساح: گویند از گونهٔ تمساح میریزد، وقتی طعمهٔ خویش را میبلعد؛ کنایه به تظاهرشخص به غمگینی، در اوج بیرحمی.