خاطره

جونورا زیاد شده بودن، تابسون سختی بود

حاجیت نشسه بود، توسیِ خیارای دندون گزیده تو باغچه، سگای همسایه تِر زده بودن بالا دستِ حیاط، هوا از بوی گندشون انباشته؛  آسمون کبود، سینه سُرخها، پر میکشیدن، توش گم میشدن 

زیر پا، سمورای گرسنه مثل از جهنم در رفته ها، هُرّه میرفتن.

دامون

۱۲/۳۱/۲٫۱۶