کارگاه شعر دامون
اینجاکارگاه شعر من است حرف هایِ مست من که مَلنگ میزند در تفننی *** دامون
۶ شهریور ۱۳۹۲
اَسرار
انسان تراکمٍ تکرار است، در بطنِ زمین
فریاد پژواکیست در ورا آن
وطلاطم آب در ژرفنایٍ وسعت دریا
نبضٍ زمان است
و دلمهء ماهی هایٍ
گُلی در
حوضٍ
خانهء ما، شاید
تکرارٍ حقیقتهاست
حقیقت
در
حوضٍ
خانهء ماست
*
دامون
تقدیم به حاج آقای ضیائی
پستهای جدیدتر
پستهای قدیمیتر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات (Atom)